خدا به همه پیروان حقیقی خویش در هر عصری عطایای روحانی اعطا نموده است تا هر عضوی برای خیریت عمومی جامعه و بشریت خدمات محبت‌آمیز را ارزانی دارد. این عطایا توسط روح‌القدس ارزانی شده اند كه به هر عضوی طبق اراده خویش سهمی اختصاص می دهد، عطایا همه توانائی ها و خدماتی كه جامعه بدان نیاز دارد را میسر می‌سازند تا وظایف مقدر شده الهی را ایفا نماید. بر اساس كلام مقدس این عطایا شامل خدماتی همچون ایمان، شفا، نبوت، بشارت، تعلیم، مدیریت، مصالحه، شفقت و خدمت از خود گذشته و امور خیر برای كمك و تشویق مردم است. برخی اعضا توسط خدا فرا خوانده شده‌اند و به روح مجهز می شوند تا برای وظایفی كه توسط جمع ایمانداران مشخص شده‌ است همچون كار شبانی، امور بشارتی، مأموریت‌های تبلیغی و خدمات تعلیمی كه بطور ویژه نیاز است تا اعضا را برای خدمت، بنای جامعه به بلوغ و كمال روحانی و پرورش اتحاد در ایمان و دانش نسبت به خدا آماده سازند. وقتی كه اعضا بعنوان مباشرین وفادار فیض های گوناگون خدا این عطایای روحانی را بكار می‌گیرند، جامعه از تأثیرات مخرب اصول تعلیمی غلط محافظت شده و به رشد و نموی که از سوی خداست رشد می نماید و با ایمان و محبت بنا می‌گردد. (رساله به رومیان باب ۱۲ آیات ۴ الی ۸؛ رساله اول به قرنتیان باب ۱۲ آیات ۹ الی ۱۱ و ۲۷ و ۲۸؛ رساله به افسسیان باب ۴ آیات ۸ و ۱۱ الی ۱۶؛ اعمال رسولان باب ۶ آیات ۱ الی ۷؛ رساله اول به تیموتائوس باب ۳ آیات ۱ الی ۱۳؛ رساله اول پطرس باب ۴ آیات ۱۰ و ۱۱.)​